Het verhaal van de Arowakse Slangenmoeder

03/01/2009
Paramaribo - Iedereen weet dat het niet zo botert tussen twee van onze inheemse stammen: de Arowakken en de Caraïben. Sommigen beweren dat er helemaal niets aan de hand is, terwijl anderen toegeven dat er een kleine spanning is tussen de twee. Van de zijde van de Arowakken het volgende interessant verhaal.

Tekst en beeld: Hariandi Todirijo

Het begon allemaal met het kunstwerk 'Slangenmoeder' van Ruben Makosi op de Nationale Kunstbeurs 2008. Een meer dan twee meter hoog beeld, waarvan de basisvorm de welbekende totempaal is. Sommigen zagen meteen een gezicht in het werk, terwijl anderen direct de slang herkenden. Al met al een werk dat mystiek uitstraalt. Niemand kon vermoeden dat achter dit beeldhouwwerk een mysterieus verhaal schuilging. De wortel van de vete tussen de Arowakken en de Caraïben wordt met deze mythe ontsluierd.

Tropisch regenwoud

Ergens in de tropische regenbossen van Zuid-Amerika leefde er eens een Arowaks gezin; vader, moeder, een dochter en zeven zonen. De dochter is de vrouw die in de totempaal te herkennen is. De zeven zaden op haar rug symboliseren haar zeven broers. In de cultuur van deze inheemsen was het gebruikelijk dat de mannen op jacht gingen. Zij deden ook aan visvangst en met de buit werd de familie onderhouden. Vreemd genoeg ontbrak het de dochter uit dit gezin nooit aan voedsel. Ze had volop bosvlees en vis in voorraad, ofschoon ze geen man had die voor haar op jacht ging voor zover de familie het wist.

Op een dag besloten de broers hun zus te achtervolgen om achter het geheim van haar te komen. Ze zagen dat hun zus aan de oever van een rivier ging zitten. De broers wachtten vol spanning wat er zou gebeuren. Hun geduld werd beloond. Op een gegeven moment zagen ze een enorme slang uit de buik van hun zus tevoorschijn komen. Hij kronkelde heftig en kroop dapper naar de uiteinden van het bos om na enige tijd terug te komen met vlees en vis. Daarna verdween hij weer in de buik van de zus. Het is deze slang die op de totempaal staat afgebeeld.

Argwaan
De broers besloten de vader in te lichten. Hij instrueerde de zonen om geen argwaan te wekken. De volgende keer dat hun zus weer het bos in zou gaan, moesten ze haar wederom volgen, wachten tot de slang tevoorschijn zou komen en vervolgens deze vernietigen. Zo gezegd, zo gedaan. Toen de slang verscheen, stormden de broers op het reptiel af en hakten het in ettelijke stukken om er zeker van te zijn dat het beest dood was. De zus schrok hevig, schreeuwde het uit en rende verdrietig met tranen in haar ogen weg.Veel later ging ze terug om te kijken of de slang nog in leven was. Helaas, het in mootjes gehakte dier lag levenloos langs de rivier. De vrouw besloot uit respect voor de slang alle delen bij elkaar te rapen en op een veilige plaats te bergen.Ze wachtte een paar dagen en ging tevergeefs kijken of er misschien toch enig leven te bespeuren zou zijn bij de slang. Nee, het mocht niet baten. Ze besloot daarom de volgende dag het reptiel te begraven.

Bij zonsopgang maakte de vrouw zich klaar om naar de plaats te gaan waar zij de slang had opgeborgen. Daar aangekomen zag zij tot haar verbazing dat er uit de buik van de slang een heleboel kleine mensen tevoorschijn kwamen. Ze waren zo klein dat ze in een mensenhand pasten. De kleine roodzwarte pitten die de kunstenaar heeft aangebracht bij de basis van de totempaal symboliseren deze kleine mensen.

Zo ontstonden de Caraïben volgens deze mythe. De kleine mensen vroegen de vrouw met hun mee te gaan, ver het bos in. Ze beloofden haar te verzorgen en te beschermen, haar hele leven lang. Haar verblijf zou een geheim blijven en noch haar vader, noch haar broers zou ooit nog van haar horen.

Groei
De vrouw koos inderdaad voor dit nieuwe volk. Na haar beslissing besloot dit volk om al de Arowakken uit te roeien. Ze stevenden op het dorp van de vader van de vrouw af en slachtten de hele stam. Tenminste, dat dachten ze. Er bleef een koppel gespaard en uit dit paar kwamen er weer andere Arowakken ter wereld. Zo is volgens deze mythe de Arowakkenpopulatie weer gegroeid en is er tot op de dag van vandaag een soort spanning tussen deze twee stammen; de Arowakken en de Caraïben.-

(Bron:www.dwtonline.com)