Slachting in Peru

Recentelijk hebben wij mogen meemaken dat heden ten dage, Inheemsen nog steeds worden afgeslacht in het belang van multinationals. Wij als Inheemsen tellen niet voor onze overheden en nog minder voor deze multinationals. Deze bedrijven gaan allemaal voor de belangen van de aandeelhouders en willen alleen maar de maximale winst halen uit hun Investeringen.

Milieu en mensenlevens tellen voor niet deze mensen. Immers zij zijn duizenden kilometers ver van de plaats waar zij voor vernietiging zorgen. Dat de overheid vaak in dienst staat van deze multinationals en faciliteren is ook geen nieuws meer.

Wij, de Suriname Inheemsen staan solidiar met de strijd die gevoerd wordt door onze Inheemse broeders in Peru.

President tells Amazonian indigenous leaders of efforts to improve lot of Amerindians

Thursday, 16 April 2009 00:00

Guyana’s first people, having once been in a state of historical neglect, have progressed significantly and are now benefiting especially in the areas of education and health, and while this Administration cannot create a perfect environment it always tries to ensure a better one for the indigenous people.

President Bharrat Jagdeo told the delegates of the Guyana Shield Conference of the status of the Amerindians at a dinner held at the Regency Hotel, Hadfield Street last evening. The leaders have been meeting in Guyana to discuss ways to better the lives of indigenous people.

President Jagdeo being greeted by Indigenous leaders of the Amazon

Referring o the past neglect of the Amerindians, President Jagdeo said, “ part of it has to do with policy and a lot of it has to do location because many of them live in the hinterland location far from the coast; so what we have sought to do over the years was try to correct some elements of that disparity, every community has access to a school, they have a health hut, almost in everyone of these community we have health workers who are being paid by the government.”He pointed out that today, Amerindian children are able to benefit from secondary level education as they are facilitated at dormitories built at central location with all their needs paid for by the government.Amerindian children also benefit from hinterland scholarships where they have the opportunity to attend secondary schools in the city to pursue their studies, and others to further their studies abroad. There are over 40 of them studying in several fields including medicine and engineering both locally and abroad.He acknowledged that there remains the need to improve income which has become a challenge because they depend on subsistence farming and because of their geographic location. However, he is hopeful that this can be addressed through the avoided deforestation model that lobbies for compensation for standing forests.

Delegates of the Guiana Shield Regional Meeting at Wednesday's dinner

Speaking on the issue of mining which has been a cause of concern of the visiting delegations and Guyana’s Amerindians, the Head of State said that many of the indigenous communities are titled, giving them veto over small and medium scale mining.“We are one of the few countries that have actually come forward with sub-surface rights because they mainly had the right to use the land, the forest etc to hunt and fish traditionally … but this act (New Amerindian Act) has now given then a veto power, the community over small and medium scale mining, if they agree to that on their land then they have to be paid a tribute. Supposing you found a huge deposit of uranium or something there you have to do it in consultation with the community, they have to benefit also from it, so that is how that Amerindian act had dealt with the issue of mining.”

President at dinner hosted for Guiana Shield Regional Meeting delegates

On the issue of land claims he noted that since his government got into office in 1992, the percentage has moved from about six to seven percent to 13 percent, and more claims are being processed. “We are hoping that it will exceed some 20 percent of the land, that is titled land, that they will have all of these rights come forward on the communities. It a bit difficult now because of its cost, I was told that it costs $250,000 to demarcate sometimes one community,… so funding is an issue now but I think because of the commitment we made we have to find the money to complete the demarcation, that includes land traditional plus requests for new lands, expansion, etc.”President of the Association of Amerindians in French Guiana, Charles Jean Auberic said the meeting was at a crucial point and was an effort to work together in a better way. He said he is aware of President Jagdeo’s achievements in terms of his stance on climate change and Indigenous People’s rights and wanted to share in his experience and expertise. Leon Wijngaarde, President of the Organisation of Indigenous People in Suriname told President Jagdeo that they have not always enjoyed their rights and he hoped that the President would relate whatever was discussed to the President of Suriname.Countries represented at the Guiana Shield Regional Meeting include Guyana, Suriname, French Guiana, Ecuador, Peru and Columbia. The meeting began on Monday, April 13 and ends on Frida, April 17.

Bron:
http://opnew.op.gov.gy

Guyana Shield Meeting

Van 13 t/m 17 wordt in Georgetown - Guyana een meeting gehouden voor de Inheemse leiders van Suriname, Frans Guyana en Guyana. Onder andere zullen de volgende onderwerpen aan de orde komen:
1. Climate Change en REDD
2. IIRSA
3. Mining
De Surinaamse delegatie staat onderleiding van de O.I.S. voorzitter, dhr. Leon Wijngaarde en bestaat verder uit de volgende leden:
1. Granman Ashongo van Kwamalasemutu, van de Trio's
2. Ai Ai, Tolk van de Granman en tevens bestuurslid van de O.I.S.
3. Hoofdkapitein Miep van Anapayke
4. Kapitein Lesley Artist van Redi dotie en tevens ook voorzitter van OSIP
5. Kapitein Joan Van der Bosch, van Pikin Poika
6. Kapitein Carlo Lewis, van Apoera en tevens vertegenwoodriger van de VIDS
7. Louis Biswane, Basja van Pierre kondre en tevens vertegenwoordiger van de CLIM
8. Rita Timpico, Vertegenwoordiger van Apetina
9. Steve Stuart, vertegenwoordiger van Apoera
10. Robert Timpico, Coordinator van de leiders uit het zuiden.

Guyana Shield Meeting

Workshop COICA inzake Klimaat verandering en REDD

In quito, Ecuador wordt er van 9 - 11 maart een workshop gehouden over Klimaat verandering en REDD. Deze workshop wordt georganiseerd door COICA voor de 9 lidorganisaties nl. OIS (Suriname), AIDESEP (Peru), CONFENAIE (Ecuador), APA (Guyana), FOAG (Frans Guyana), COIAB (Brazilie), OPIAC (Columbia), ORPHIA (Venezuela) en CIDOB (Bolivia).

Deze workshop worden in het Tambo Real hotel gehouden.

Er worden verschillende presentatie gehouden door terzake deskudigen over deze 2 onderwerpen.

Verkiezing voor een nieuw bestuur voor de OIS

Volgens de statuten van de OIS, moeten om de 3 jaren bestuursverkiezingen gehouden worden voor het kiezen van een bestuur om leiding te geven aan de OIS. Na 14 jaren en wel in 2006 is er voor het eerst bestuursverkiezing gehouden om statutair een bestuur voor de OIS te kiezen die voor 3 jaren leiding zou geven aan de OIS.

In 2006 is het bestuur onderleiding van Leon Wijngaarde gekozen en dit jaar zit het termijn van Leon Wijngaarde erop. Er is commissie onderleiding van mevr. Bolman bezig om de verkiezing voor te bereiden die later in dit jaar gehouden zal worden. Behalve het consulteren van de verschillende Inheemse leiders, organisaties en personen, zal deze commissie moeten komen tot een profiel van een Voorzitter, wat zijn de minimale vereisten om tot voorzitter gekozen te worden. Er moet een verkiezingsreglement komen, logistieke zaken dienen in orde te komen om een vlot verloop van de verkiezing te garanderen.

Één van de belangrijkste vereiste om gekandideerd te worden als voorzitter, is dat deze persoon de Surinaamse nationalitiet zal moeten bezitten.

Leon Wijngaarde gaat voor zijn tweede zittingstermijn en zal dus meedoen aan de verkiezing en niet zoals beweerd werd 2 maanden geleden dat hij niet zal meedoen aan de verkiezing.

Kapitein Hollandse Kamp ontkent massale verhuizing

door Gilliamo Orban

PARAMARIBO – Kapitein Stefanus Sabajo van Hollandse kamp in Para ontkent dat hij met de beleidsmedewerker van Ruimtelijke ordening Grond – en Bosbeheer (RGB), Nardo Aloema, is overeengekomen om massaal te verhuizen. “Het is een pertinente leugen die uit de duim gezogen is”zegt het dorpshoofd. Aloema echter beweerd dat Sabajo heeft toegestemd op voorwaarde dat de dorpelingen een plek krijgen waar een compleet wooncentrum met sanitaire voorzieningen wordt neergezet.

De regering heeft plannen om de Johan Adolf Pengelluchthaven uit te breiden, waardoor Hollandse Kamp wordt bedreigd met verhuizing. Zowel de Vereniging van Inheemsen Dorpshoofden in Suriname en de Organisatie van Inheemsen in Suriname zijn in kennis gesteld over deze kwestie.
Sabajo zegt dat hij eind 2008 plotseling bezoek kreeg van Aloema. Volgens hem ging het gesprek niet over de grondkwestie met de luchthaven. “Wij spraken over problemen waarmee inheemsen in Suriname dagelijks geconfronteerd raken”, zegt de kapitein. Korte tijd na dit gesprek kreeg het dorpshoofd te horen, dat hij heeft toegestemd om de dorpelingen massaal te verhuizen naar een ander plek. “Wij gaan nimmer verhuizen omdat wij de eerste bewoners zijn van het land en de overheid dient dit te respecteren”, meent de kapitein. Volgens de kapitein spelen Aloema en het ministerie van RGB onder een hoedje. “In plaatst van dat Aloema opkomt voor de inheemsen, wil hij die misleiden ”, zegt Sabajo.

Volgens Aloema is RGB bezig om ondermeer grondkwesties van Hollandse kamp, Wit Santie en Maho op te lossen. In dit kader heeft hij een gesprek gevoerd met de kapitein van Hollandse Kamp. De beleidsmedewerker heeft de kapitein verteld dat er mogelijkheden zijn om een andere woonplaats te krijgen. De woonplek ligt dichtbij Hollandse Kamp en zal compleet ingericht worden met huizen en sanitaire voorzieningen. Met dit voorstel ging het dorpshoofd akkoord. Thans verneemt de beleidsmedewerker een ander verhaal. “De dorpshoofd is inconsequent”, aldus Aloema.

Bron: Times Of Suriname d.d. 23/ 02 / 209

OIS vervolgt kwikgehalteonderzoek in Anapaike

door Gilliamo Orban

SIPALIWINI – De Organisatie van Inheemsen in Suriname (OIS) heeft van 6 tot 10 februari zijn kwikgehalteonderzoek voortgezet in het Wayanadorp Anapaike in Zuidoost-Suriname. Van ruim 100 dorpelingen zijn haarmonsters genomen, die voor laboratoriumonderzoek zijn verstuurd naar de Universiteit van Washington in de Verenigde Staten van Amerika. "Het onderzoek is van essentieel belang omdat er rondom dit dorp veel aan goudwinning wordt gedaan, waarbij goudzoekers gebruik maken van kwik", zegt Eveline Monsanto, medewerker van de OIS.

Begin vorig jaar heeft de OIS een onderzoek gedaan naar kwik in het lichaam van dorpelingen het inheemse dorp Apetina, nabij de Tapanahonyrivier. Dit onderzoek heeft uitgewezen dat bewoners massaal zijn vergiftigd met kwik. De bewoners moesten ook dit keer twee vragenlijsten beantwoorden waarvan een over hun eetgewoonte en de ander over eventuele ziekteverschijnselen van kwik. Daarnaast zijn haarmonsters genomen van de dorpelingen.

"Wij werken volledig mee aan dit onderzoek, omdat wij willen weten, hoe het zit met onze gezondheid", zegt een bewoner. Het onderzoek wordt in samenwerking met het Suriname Indigenous Health Fund en de Universiteit in Washington uitgevoerd. Afhankelijk van de fondsen kan de OIS meer dorpen onderzoeken. In dit rijke goudgebied wordt aan zowel de zijde van Suriname als Frans-Guyana aan goudwinning gedaan. Hierdoor raakt de Lawarivier, waarin dorpelingen onder meer vis vangen voor consumptie, erg vervuild met kwik. Door de ontstane situatie komt de gezondheid van de mensen ernstig in gevaar.

"Wij zijn de goudactiviteiten van onverantwoordelijke Surinamers en illegale Braziliaanse goudzoekers beu", zegt Ipomadi Pelenapin, hoofdkapitein van Anapaike. Volgens hem is de overheid debet aan de huidige situatie in Anapaike en omgeving. Pelenapin eist voor de zoveelste maal dat de overheid de goudwinning stopzet.

Bron: Times Of Suriname (nieuwsblad)

Jongeren Anapaike ontberen Surinaams onderwijs

door Gilliamo Orban

SIPALIWINI – Jongeren van het Inheemse dorp Anapaike aan de Lawarivier in Zuidoost-Suriname ontberen Surinaams onderwijs. In het dorp en de nabije omgeving ontbreekt een schoolgebouw. Zij kunnen slechts tot de basisschool gaan in het Franse dorp Twanke, omdat hun ouders geen verblijfsvergunning van Frans-Guyana bezitten.

“Mijn kinderen kunnen slechts basisonderwijs genieten. Daarna zijn zij overgelaten aan hun lot”, zegt vader Frans. Onderwijs volgen in Paramaribo gaat moeilijk vanwege de taalbarrière. De kinderen beheersen slechts het Wayana en Frans. Ook hebben vele ouders niet het geld om onder andere de internaatkosten te dekken.

“Enkele kinderen die naar school gingen in Paramaribo, hebben niet lang kunnen volhouden.” Het ontbreken van onderwijsfaciliteiten heeft ook gemaakt dat vele bewoners zijn verhuisd naar de Franse dorpen. Sauké Jekepin woont al zes jaar in het Franse dorp Elahé, omdat hij verzekerd wil zijn van verder onderwijs voor zijn vier kinderen. Ook trekken de mensen weg door de aantrekkelijke sociale voorzieningen. “Vroeger bestond het dorp uit om en bij 800 personen, maar thans wonen er slechts ongeveer 20 bewoners.”

Glenn Aliyana is zeer teleurgesteld in de lakse houding van de overheid. “De regeringsleiders zeggen vaak dat we de toekomst zijn, maar zij werken niet aan het bouwen van scholen in het binnenland”, meent Aliyana. Hij zit reeds enkele maanden thuis. Ondanks zijn toestand wil hij meubelmaker worden, om een bestaanszekerheid te vinden in de maatschappij.
Ipomadi Pelenapin, stamhoofd van Anapaike, is enorm bezorgd over de toekomst van de jeugdigen. “Onderwijs is de basis tot ontwikkeling, maar dat ontberen onze kinderen”, jammert Pelenapin. De vele brieven, die het dorpbestuur aan het Ministerie van Onderwijs heeft gericht, zijn nimmer beantwoord. Op Anapaike stond in het verleden wel een schoolgebouw. De bewoners trokken echter weg door de binnenlandse oorlog. Omdat er te weinig kinderen achterbleven en er geen animo was, werd de school gesloten. “Er zou een onderzoek komen om het aantal kinderen in het gebied vast te stellen, waardoor er misschien een school in of dichtbij het dorp kan worden opgezet. Maar helaas hebben wij nog niets gemerkt.”

Bron: Times of Suriname (Nieuwsblad)

Inheemsen Guyana's bezorgd over milieu-activiteiten

19-02-2009 Times of Suriname

PARAMARIBO – Inheemsen van Suriname, Frans-Guyana en Guyana maken zich enorm veel zorgen om de effecten van de megaprojecten van het IIRSA dat bezig is met de o­ntsluiting van Zuid-Amerika en andere activiteiten van de respectieve lokale overheden.

Deze projecten hebben een negatieve invloed op de traditionele leefwijze van de inheemsen. "Wij willen dat o­nze rechten moeten gelden bij deze megaprojecten", zegt Leon Wijngaarde, voorzitter van de Organsatie van Inheemsen in Suriname (OIS).

De Inheemse organisaties APA (Guyana), FOAG (Frans-Guyana) en OIS hebben daarom gemeend om in maart in samenwerking met de Coica een workshop in Georgetown te organiseren. De Coica is het overkoepelend orgaan van inheemsen uit 9 amazonelanden. Deze workshop vindt plaats binnen het kader van informatie, kennis en de rechten van inheemsen op nationaal en internationaal niveau. Tijdens de workshop zullen problemen op een objectieve manier worden geanalyseerd. o­nder meer zal een actieplan worden gemaakt en een strategie worden bedacht voor het verdedigen van inheemse rechten. Op de workshop zullen vertegenwoordigers van overheden, universiteiten en ngo's vertegenwoordigd zijn. Aan het eind van de workshop zullen de inheemse organisaties de overeenkomsten en conclusies bekendmaken.

Volgens Wijngaarde zal de OIS zeker aankaarten de geprojecteerde waterkrachtwerken op Kabalebo in West-Suriname en de o­ngebreidelde goudwinningsactiviteiten waarmee inheemsen dagelijks geconfronteerd worden. "Wij zullen in detail treden over de positieve en negatieve effecten van de milieuactiviteiten in inheems grondgebied", zegt Wijngaarde.

De informatie over de workshop moet worden overgebracht naar de inheemse gemeenschappen. In april 2008 o­ndertekende de Coica voor o­ndersteuning van het project 'Impact IIRSA, Mijnbouw en Energie' met het Fordfonds. De organisaties van de 9 lidlanden moeten op de workshop o­nder meer informatie verzamelen en met voorstellen komen. Het initiatief voor de integratie van de regionale infrastructuur in Zuid-Amerika (IIRSA) is een dialoogforum voor bevordering van het vervoer, energie en communicatie-infrastructuur op het continent. Gericht op de fysieke integratie van de twaalf Zuid-Amerikaanse landen en het bereiken van een rechtvaardige en duurzame territoriale ontwikkeling.

Door: (Gilliamo Orban )

Bron: Times Of Suriname (Nieuwsblad)

Converseren in het Caraibs

Op zondag 15 februari heeft Leon Wijngaarde, als de Voorzitter van de Organisatie van Inheemsen in Suriname, het boek "Converseren in het Caraibs" mogen ontvangen uit handen van de schrijfster Nowilia Tawjoeram - Sabajo. Dit boek is aangeraden aan het ieder, maar meer in het bijzonder voor personen die belangstelling hebben voor de Inheemse talen en cultuur. Mvr. Sabajo gaat zicht nu richten op haar 2e boek, dat waarschijnlijk gaat over het converseren in het Arawaks.

Wij als organisatie juichen dit soort initiatieven zeer toe, omdat het een stukje conserveren is van het Inheems cultuur dat zo zoetjes aan verdwijnt.

Dit Boek kunt u halen bij de verschillende boekhandel in Paramaribo voor SRD 60,-, of bij de schrijfster zelf voor een bedrag van SRD 50,-

voor meer informatie over de schrijfster bezoek de website: http://www.nowilia.com/

Bacterie-infectie teistert Pikin Saron

door Isaak Poetisi en Karlijn Houwelingen17/01/2009

Paramaribo - Bewoners van Pikin Saron, een inheems dorp in het district Para, worden sinds begin dit jaar geteisterd door een mogelijke bacterie-infectie. Zij vertonen dezelfde symptomen als de bewoners van het inheems dorp Matta in hetzelfde district, met name erge buikpijn, geen eetlust, braken en vermoeidheid, terwijl hun ontlasting bloedsporen vertoont.

Matta haalde eerder deze maand het nieuws vanwege een mogelijke bacterie-infectie. Deze heeft veel zieken geëist, van wie een aantal nog onder behandeling zijn. In dit dorp heeft het Bureau Openbare Gezondheidszorg (BOG) intussen monsters genomen uit de diverse reservoirs waaruit de bewoners water halen. Na laboratoriumonderzoek is alleen in het water van een oude put de Escherichia coli, beter bekend als de E.colibacterie ontdekt. Het BOG constateert dat er in Matta een link bestaat tussen deze bacterie, de zieken en de twee personen die kort na elkaar zijn overleden. Medewerkers van het bureau vertrekken maandag naar het gebied om veldonderzoek te doen en om de situatie te evalueren. De BOG-leiding spreekt de bewering van de dorpsleiding van Matta tegen als zou zij te laat hebben gereageerd op de situatie. Sinds begin januari beschikt Pikin Saron, een dorp met ruim 200 inwoners, niet over stromend water en electriciteit en zijn de bewoners aangewezen op regenwater die ze opvangen in open tonnen. Vermoedt wordt dat dit water ook is besmet met een bacterie. De dorpelingen, van wie veel een lusteloze indruk maken, verkeren niet in paniek, maar zijn erg bezorgd vanwege de onduidelijkheid die er heerst over het ziektebeeld. Eén van hen is Milton Malbonse. Hij zegt dat hij donderdagmiddag naar de rivier is geweest toen hij opeens pijn in de rug voelde en een gevoel van zwakte en extreme vermoeidheid, zware buikpijn en braken kreeg. Ook zijn dochtertje van acht jaar is momenteel erg ziek. "Mijn buik doet pijn en ik heb constant diarree", zegt Akshai Jubitana (16) van Matta met verzwakte stem. De mulo-scholier is binnen vier dagen sterk vermagerd. Evelien Gorinde, verpleegkundige van de Medische Zending in Pikin Saron, noteerde tot donderdagavond officieel vier gevallen. Basia Carlo Malbons kan niet exact aangeven om hoeveel mensen het gaat, maar vermoedt dat het aantal veel hoger ligt. Hij weet dat Pikin Saron drie jaar geleden al geconfronteerd werd met een soortgelijke situatie, maar in een minder ernstige vorm. Het blijkt dat veel zieken niet kiezen voor hulp bij de dorpspolikliniek, maar voor traditionele geneesmiddelen. Zij geloven dat die erg probaat zijn tegen onder meer diarree. In het ruim 600 bewoners tellende dorp Matta zijn vanaf de tweede week van december vijf gevallen geregistreerd bij de plaatselijke hulppolikliniek van de Regionale Gezondheid Dienst (RGD). De dorpsleiding schat dat intussen ongeveer vijftien personen met hevige koorts, braken, lusteloosheid, zware buikpijnen en diarree met bloedsporen in bed liggen. Desgevraagd zegt RDG-arts Taroen Gowrising de indruk te hebben dat de uitbraak over zijn hoogtepunt heen is en dat er minder zieken zijn. "Belangrijk is dat vastgesteld wordt hoe de overbrenging van de besmetting plaatsvindt", aldus de arts.-.

dWT foto/ Karlijn Houwelingen Leden van de familie Malbons van Pikin Saron zijn ook slachtoffer van de colibacterie. Milton Malbons (uiterst links) is er erg aan toe en klaagt over koorts, braken, lusteloosheid, geen eetlust, zware buikpijnen en diarree met bloedsporen.-.

(Bron: www.dwtonline.com)

Het verhaal van de Arowakse Slangenmoeder

03/01/2009
Paramaribo - Iedereen weet dat het niet zo botert tussen twee van onze inheemse stammen: de Arowakken en de Caraïben. Sommigen beweren dat er helemaal niets aan de hand is, terwijl anderen toegeven dat er een kleine spanning is tussen de twee. Van de zijde van de Arowakken het volgende interessant verhaal.

Tekst en beeld: Hariandi Todirijo

Het begon allemaal met het kunstwerk 'Slangenmoeder' van Ruben Makosi op de Nationale Kunstbeurs 2008. Een meer dan twee meter hoog beeld, waarvan de basisvorm de welbekende totempaal is. Sommigen zagen meteen een gezicht in het werk, terwijl anderen direct de slang herkenden. Al met al een werk dat mystiek uitstraalt. Niemand kon vermoeden dat achter dit beeldhouwwerk een mysterieus verhaal schuilging. De wortel van de vete tussen de Arowakken en de Caraïben wordt met deze mythe ontsluierd.

Tropisch regenwoud

Ergens in de tropische regenbossen van Zuid-Amerika leefde er eens een Arowaks gezin; vader, moeder, een dochter en zeven zonen. De dochter is de vrouw die in de totempaal te herkennen is. De zeven zaden op haar rug symboliseren haar zeven broers. In de cultuur van deze inheemsen was het gebruikelijk dat de mannen op jacht gingen. Zij deden ook aan visvangst en met de buit werd de familie onderhouden. Vreemd genoeg ontbrak het de dochter uit dit gezin nooit aan voedsel. Ze had volop bosvlees en vis in voorraad, ofschoon ze geen man had die voor haar op jacht ging voor zover de familie het wist.

Op een dag besloten de broers hun zus te achtervolgen om achter het geheim van haar te komen. Ze zagen dat hun zus aan de oever van een rivier ging zitten. De broers wachtten vol spanning wat er zou gebeuren. Hun geduld werd beloond. Op een gegeven moment zagen ze een enorme slang uit de buik van hun zus tevoorschijn komen. Hij kronkelde heftig en kroop dapper naar de uiteinden van het bos om na enige tijd terug te komen met vlees en vis. Daarna verdween hij weer in de buik van de zus. Het is deze slang die op de totempaal staat afgebeeld.

Argwaan
De broers besloten de vader in te lichten. Hij instrueerde de zonen om geen argwaan te wekken. De volgende keer dat hun zus weer het bos in zou gaan, moesten ze haar wederom volgen, wachten tot de slang tevoorschijn zou komen en vervolgens deze vernietigen. Zo gezegd, zo gedaan. Toen de slang verscheen, stormden de broers op het reptiel af en hakten het in ettelijke stukken om er zeker van te zijn dat het beest dood was. De zus schrok hevig, schreeuwde het uit en rende verdrietig met tranen in haar ogen weg.Veel later ging ze terug om te kijken of de slang nog in leven was. Helaas, het in mootjes gehakte dier lag levenloos langs de rivier. De vrouw besloot uit respect voor de slang alle delen bij elkaar te rapen en op een veilige plaats te bergen.Ze wachtte een paar dagen en ging tevergeefs kijken of er misschien toch enig leven te bespeuren zou zijn bij de slang. Nee, het mocht niet baten. Ze besloot daarom de volgende dag het reptiel te begraven.

Bij zonsopgang maakte de vrouw zich klaar om naar de plaats te gaan waar zij de slang had opgeborgen. Daar aangekomen zag zij tot haar verbazing dat er uit de buik van de slang een heleboel kleine mensen tevoorschijn kwamen. Ze waren zo klein dat ze in een mensenhand pasten. De kleine roodzwarte pitten die de kunstenaar heeft aangebracht bij de basis van de totempaal symboliseren deze kleine mensen.

Zo ontstonden de Caraïben volgens deze mythe. De kleine mensen vroegen de vrouw met hun mee te gaan, ver het bos in. Ze beloofden haar te verzorgen en te beschermen, haar hele leven lang. Haar verblijf zou een geheim blijven en noch haar vader, noch haar broers zou ooit nog van haar horen.

Groei
De vrouw koos inderdaad voor dit nieuwe volk. Na haar beslissing besloot dit volk om al de Arowakken uit te roeien. Ze stevenden op het dorp van de vader van de vrouw af en slachtten de hele stam. Tenminste, dat dachten ze. Er bleef een koppel gespaard en uit dit paar kwamen er weer andere Arowakken ter wereld. Zo is volgens deze mythe de Arowakkenpopulatie weer gegroeid en is er tot op de dag van vandaag een soort spanning tussen deze twee stammen; de Arowakken en de Caraïben.-

(Bron:www.dwtonline.com)

Evaluatieonderzoek kwikvergiftiging Apetina in mei

door Isaak Poetisi
03/01/2009

Paramaribo - Het onderzoek naar massale kwikvergiftiging in het inheemse dorp Apetina nabij de Tapanahonyrivier wordt in mei dit jaar geëvalueerd.

Hiertoe komt een milieu onderzoeksdeskundige van de Heritage Universiteit van Washington in Amerika naar Suriname. Met dit onderzoek, waarvoor een periode van drie jaar is uitgetrokken, is in april vorig jaar een aanvang gemaakt. De Organisatie van Inheemsen in Suriname (OIS) en de Amerikaanse onderwijsinstelling werken er samen aan mee. Volgens OIS-voorzitter Leon Wijngaarde gaat het onderzoek in Apetina de tweede fase in, terwijl daarmee in het eveneens getroffen dorp Anapaike een aanvang wordt gemaakt. “De onderzoeken in beide gemeenschappen worden gelijk getrokken, waarna de evaluatie van de vrijgekomen data plaats zal vinden”, zegt Wijngaarde. Het ligt volgens hem in de bedoeling dat de deskundige advies uitbrengt over de stappen die verder ondernomen moeten worden.

Het onderzoek naar kwik in het lichaam van de 159 dorpelingen in Apetina een poos terug, heeft schrikbarende resultaten opgeleverd. De geteste dorpelingen hebben evenveel of veel meer dan de gestelde toegestane hoeveelheid kwik van 1 microgram in het lichaam. Het merendeel van de getesten bestaat uit vrouwen en jonge kinderen. De hoogst gemeten vergiftiging is bij een zesjarig meisje. Zij heeft een kwikvergiftiging van 33.8 microgram in het lichaam. Het jongste kind dat de vergiftiging heeft opgelopen is een eenjarig meisje met een kwikgehalte in het lichaam van 5,6 microgram.

Het rapport vermeldt dat bij een kritische dosis van kwikvergiftiging in het lichaam, bij zeker 10 procent van alle geboorten neurologische afwijkingen kunnen optreden. Inheemsen zijn voor hun eiwitvoorziening veelal aangewezen op voedsel dat ze verzamelen door onder meer jacht en visvangst. Vanwege kwikvervuiling in veel rivieren in Sipaliwini door goudwinning, komt hun voedingspatroon in gevaar. Directeur Edward van Eer van de Medizebs zegt desgevraagd dat deze kwestie de aandacht heeft van de autoriteiten van het ministerie van Volksgezondheid. Hij zegt dat in dit kader zijn dienst samen met Volksgezondheid en nog een paar deskundigen bezig is het probleem vast te stellen en na te gaan hoe daarin een oplossing brengen. “Het is niet de bedoeling om blindelings af te gaan op zaken die gesteld worden in onderzoeken”, aldus Van Eer.-.

(Bron: http://www.dwtonline.com/)